Styl klasyczny w pływaniu: Technika, zalety i nauka

Styl klasyczny, powszechnie znany jako żabka, to jeden z najstarszych i najbardziej charakterystycznych stylów pływackich. Jego ruchy, przypominające skoki żaby, wyróżniają się nie tylko efektywnością, ale także nadają mu niepowtarzalny urok, który przyciąga uwagę. Klucz do opanowania tego stylu tkwi w zrozumieniu techniki – precyzyjnego połączenia ruchów nóg i rąk z idealnie zsynchronizowanym oddechem. To właśnie ta harmonia sprawia, że żabka jest płynna, rytmiczna i zachwycająca w swoim wykonaniu.

Czym jest styl klasyczny?

Styl klasyczny, znany również jako żabka, to jedna z najbardziej rozpoznawalnych technik pływackich. Charakteryzuje się harmonijnymi, zsynchronizowanymi ruchami kończyn oraz płynnym, falującym ruchem całego ciała. Jest to najstarsza technika pływacka, wymagająca precyzyjnej koordynacji, siły i wyczucia rytmu. Pływając w tym stylu, wykonujesz ruchy przypominające te, które wykonuje żaba – łącząc efektywność z estetyką. To właśnie ta wyjątkowa kombinacja techniki i wizualnej elegancji sprawia, że żabka wyróżnia się na tle innych stylów.

Charakterystyka stylu klasycznego (żabki)

Żabka, czyli styl klasyczny, wyróżnia się specyficznymi ruchami, które naśladują sposób poruszania się żaby w wodzie. Kluczowe elementy tej techniki to:

• Zsynchronizowane ruchy rąk i nóg – pozwalają zachować równowagę i osiągnąć optymalną prędkość.
• Precyzja wykonania – minimalizuje opór wody, zwiększając efektywność pływania.
• Płynność ruchów – zapewnia harmonijne poruszanie się w wodzie.

To właśnie połączenie technicznej dokładności i płynności sprawia, że żabka jest zarówno wymagająca, jak i niezwykle satysfakcjonująca dla każdego, kto ją opanuje.

Historia stylu klasycznego

Styl klasyczny ma swoje korzenie w odległej starożytności, co czyni go najstarszą znaną techniką pływacką. Na przestrzeni wieków ewoluował, by w XX wieku zyskać oficjalne uznanie jako dyscyplina sportowa. Jego rozwój można podsumować w następujących etapach:

1. Starożytność – początki stylu klasycznego jako naturalnej techniki pływania.
2. Średniowiecze – rozwój techniki w kontekście praktycznym i militarnym.
3. XX wiek – uznanie żabki jako oficjalnej dyscypliny sportowej.

Dzięki swojej bogatej historii żabka stała się fundamentem dla wielu współczesnych stylów pływackich. Jej rozwój odzwierciedla nie tylko postęp w sporcie, ale także zmieniające się podejście do pływania – zarówno jako formy rywalizacji, jak i relaksu. To styl, który łączy tradycję z nowoczesnością, inspirując kolejne pokolenia pływaków.

Technika pływania stylem klasycznym

Styl klasyczny, znany również jako żabka, to jeden z najbardziej wymagających technicznie stylów pływackich. Klucz do sukcesu? Precyzyjna synchronizacja ruchów nóg i rąk, połączona z odpowiednim oddechem. Każdy detal ma znaczenie – od pozycji ciała po dynamikę ruchów. Wszystko to ma na celu zminimalizowanie oporu wody i maksymalne wykorzystanie napędu. Dzięki temu pływanie staje się nie tylko bardziej płynne, ale i efektywne. Proste? Nie do końca. Ale satysfakcja z opanowania tej techniki jest ogromna.

Praca nóg w stylu klasycznym

Nogi to prawdziwy motor napędowy w stylu klasycznym – odpowiadają za większość napędu, bo aż 75-85%. Ich ruch można podzielić na trzy kluczowe fazy:

• Podciągnięcie: Nogi zginają się w kolanach, a stopy kierują na zewnątrz, przygotowując ciało do uchwycenia wody.
• Chwyt wody: Nogi rozstawiają się na boki, zwiększając powierzchnię kontaktu z wodą.
• Kopnięcie: Dynamiczne i mocne, pozwala skutecznie przesunąć ciało do przodu.

Precyzja w wykonaniu tych ruchów to klucz do osiągnięcia maksymalnej efektywności. Każde kopnięcie powinno być energiczne, ale jednocześnie płynne. To właśnie harmonia między siłą a płynnością robi różnicę. Bez niej trudno o sukces.

Praca rąk w stylu klasycznym

Choć ramiona odpowiadają za mniejszą część napędu – zaledwie 15-25% – ich rola jest nie do przecenienia. Technika ruchu rąk składa się z trzech etapów:

• Chwyt wody: Ręce wyciągnięte przed siebie, dłonie skierowane na zewnątrz, by uchwycić wodę.
• Zagarnięcie: Ramiona wykonują półkolisty ruch, wspomagając przesunięcie ciała.
• Przeniesienie: Ręce wracają do pozycji wyjściowej, gotowe do kolejnego cyklu.

Płynność i precyzja tych ruchów są kluczowe dla harmonii całego stylu. To właśnie ręce pomagają utrzymać rytm i równowagę w wodzie. Bez nich styl klasyczny traci swój charakter.

Synchronizacja ruchów: ręce, nogi i oddech

Idealna harmonia między ruchami rąk, nóg i oddechem to fundament stylu klasycznego. Jak to działa?

1. Wdech: Wykonujesz go podczas wynurzenia głowy.
2. Wydech: Odbywa się pod wodą.
3. Synchronizacja: Ruchy nóg i rąk muszą być perfekcyjnie zsynchronizowane z oddechem.

Taka koordynacja nie tylko zwiększa efektywność, ale też pomaga utrzymać równowagę i rytm. Szczególnie na dłuższych dystansach każdy detal ma znaczenie. Bez synchronizacji trudno o płynność i komfort pływania.

Pozycja opływowa i minimalizacja oporu wody

Opływowa sylwetka to klucz do minimalizowania oporu wody. Twoje ciało powinno być ułożone w linii prostej, z głową między ramionami i wyprostowanymi kończynami. Taka pozycja pozwala na:

• Łatwiejsze przemieszczanie się przez wodę.
• Zwiększenie prędkości.
• Zmniejszenie zmęczenia.

Na dłuższych dystansach dbałość o opływową sylwetkę może znacząco poprawić Twoje wyniki. To nie tylko kwestia techniki, ale i wytrzymałości.

Oddech w stylu klasycznym

Oddychanie w stylu klasycznym to podstawa utrzymania rytmu i efektywności. Wdech wykonujesz podczas wynurzenia głowy – szybko i sprawnie, by pobrać powietrze. Wydech odbywa się pod wodą, co pomaga zachować płynność ruchów. Opanowanie tej techniki to fundament dla każdego, kto chce pływać stylem klasycznym na najwyższym poziomie.

Prawidłowy oddech nie tylko zwiększa komfort pływania, ale też pozwala lepiej wykorzystać energię. W końcu, kto by nie chciał pływać szybciej i z mniejszym wysiłkiem? To właśnie oddech często decyduje o sukcesie.

Najczęstsze błędy w stylu klasycznym

Styl klasyczny to kwintesencja elegancji w pływaniu. Jednak nawet w tej harmonijnej technice można popełnić błędy, które znacząco obniżają jakość pływania. Na szczęście, zrozumienie tych problemów to pierwszy krok do ich wyeliminowania. Przyjrzyjmy się najczęstszym pułapkom, które mogą utrudniać osiągnięcie płynności i efektywności w wodzie.

Niesymetryczna praca nóg

Jednym z najczęstszych wyzwań w stylu klasycznym jest brak symetrii w pracy nóg. W idealnym scenariuszu nogi powinny działać w pełnej harmonii, zapewniając równomierny napęd i stabilność. Niestety, wielu pływaków – często nieświadomie – wykonuje niesymetryczne ruchy. Rezultat? Utrata równowagi i spadek efektywności.

Jak temu zaradzić?

• Skup się na precyzyjnym ustawieniu nóg i ich synchronizacji.
• Regularnie ćwicz z deską pływacką, aby wypracować równomierny ruch.
• Monitoruj swoje postępy, koncentrując się na prostszym torze pływania.

Dzięki tym wskazówkom poprawisz technikę, co przełoży się na lepsze wyniki i większą przyjemność z pływania.

Zbyt wysokie wynurzenie głowy

Oddychanie w stylu klasycznym wymaga subtelności – głowa powinna wynurzać się tylko na tyle, by złapać szybki, efektywny wdech. Zbyt wysokie wynurzenie to jednak powszechny błąd, który powoduje:

• zwiększenie oporu wody,
• zaburzenie naturalnej pozycji ciała,
• wolniejsze tempo,
• szybsze zmęczenie.

Co możesz zrobić?

• Ćwicz kontrolowane wynurzanie głowy, minimalizując ruch.
• Staraj się utrzymać opływową sylwetkę podczas oddychania.
• Wykorzystaj lustra na dnie basenu, aby monitorować pozycję głowy i doskonalić technikę.

Regularne ćwiczenia pozwolą Ci zredukować opór wody i poprawić efektywność pływania.

Brak pozycji opływowej

Nieopływowa sylwetka to kolejny problem, który może znacząco spowolnić Twoje pływanie. Opływowa pozycja ciała jest kluczowa dla minimalizacji oporu wody i utrzymania prędkości. Niestety, wielu pływaków przyjmuje postawę, która zwiększa opór – często nie zdając sobie z tego sprawy.

Jak temu zapobiec?

• Skup się na utrzymaniu ciała w linii prostej: głowa schowana między ramionami, kończyny wyprostowane.
• Ćwicz pływanie z bojką między nogami, aby skoncentrować się na pozycji ciała.
• Regularnie analizuj swoją technikę, aby eliminować błędy.

Dzięki tym wskazówkom Twoje pływanie stanie się bardziej efektywne, a Ty osiągniesz lepsze rezultaty w krótszym czasie.

Korzyści zdrowotne: kondycja, mięśnie i kręgosłup

Pływanie stylem klasycznym, znanym jako żabka, to doskonały sposób na poprawę zdrowia i ogólnej kondycji. Dlaczego? Ponieważ ten styl angażuje niemal każdą partię ciała! Mięśnie nóg, ramion oraz tułowia pracują intensywnie, co nie tylko je wzmacnia, ale także zwiększa ich elastyczność. To jednak dopiero początek – regularne pływanie żabką znacząco poprawia wydolność sercowo-naczyniową, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia całego organizmu. Imponujące, prawda?

Żabka to również sprzymierzeniec naszego kręgosłupa. Charakterystyczne, płynne ruchy w tym stylu odciążają plecy, czyniąc go idealnym wyborem dla osób potrzebujących rehabilitacji. A jeśli borykasz się z wadami postawy, pływanie żabką może pomóc w ich korekcji. To aktywność, która wspiera układ ruchu i dba o zdrowie pleców – szczególnie cenne dla tych, którzy spędzają długie godziny przy biurku. Warto spróbować!

Redukcja stresu i poprawa samopoczucia

Pływanie żabką to nie tylko trening fizyczny, ale także prawdziwy balsam dla duszy. Woda ma niezwykłe właściwości relaksacyjne – koi zmysły, a rytmiczne ruchy podczas pływania pomagają się odprężyć i zapomnieć o codziennych troskach. Dla wielu osób to niemal forma medytacji, która pozwala skupić się na chwili obecnej i wyciszyć umysł. Idealny sposób na reset? Zdecydowanie tak!

To jednak nie koniec zalet! Regularne pływanie żabką może znacząco poprawić jakość snu i ogólny nastrój. Dzięki uwalnianiu endorfin – hormonów szczęścia – pomaga w walce z objawami depresji i lęku. To nie tylko efektywna forma aktywności fizycznej, ale także świetny sposób na zadbanie o zdrowie psychiczne i emocjonalne. Kto by pomyślał, że kilka długości basenu może przynieść tyle korzyści?

Nauka pływania stylem klasycznym

Opanowanie pływania stylem klasycznym, znanym również jako żabka, to wyzwanie wymagające cierpliwości, zaangażowania i odpowiedniego podejścia. Choć jest to jeden z najpopularniejszych stylów pływackich, jego techniczna złożoność sprawia, że nauka może być trudna, ale jednocześnie niezwykle satysfakcjonująca. Klucz do sukcesu to zrozumienie podstawowych zasad techniki – pracy nóg, rąk oraz synchronizacji ruchów z oddechem. W tej sekcji pokażemy Ci, jak krok po kroku opanować ten styl, korzystając z różnorodnych ćwiczeń zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Dzięki nim zyskasz płynność, pewność siebie i swobodę w pływaniu.

Ćwiczenia na lądzie i w wodzie

Przygotowania do pływania stylem klasycznym warto rozpocząć od ćwiczeń wstępnych na lądzie. To doskonały sposób, by zrozumieć mechanikę ruchów, które później będziesz wykonywać w wodzie, a przy okazji wzmocnić kluczowe grupy mięśniowe. Oto kilka przykładów:

• Ruchy nóg: Ćwicz kopnięcia żabki w pozycji leżącej. To świetnie rozwija koordynację i siłę.
• Ruchy rąk: Symuluj półkoliste ruchy rąk w powietrzu, aby lepiej zrozumieć ich rolę w pływaniu.

W wodzie ćwiczenia nabierają bardziej praktycznego charakteru. Początkujący mogą korzystać z następujących pomocy:

• Deski pływackie: Pozwalają skupić się na pracy nóg.
• Rurki oddechowe: Ułatwiają naukę synchronizacji ruchów rąk i nóg.

Te techniki, choć nieskomplikowane, pomagają budować pewność siebie i stopniowo opanowywać pełne ruchy stylu klasycznego. Ćwiczenia na lądzie, takie jak symulacja kopnięć nóg i ruchów rąk, poprawiają koordynację. Natomiast w wodzie, użycie desek pływackich czy rurek oddechowych pozwala skupić się na konkretnych elementach techniki. Każdy z tych kroków przybliża Cię do płynnego pływania żabką.

Jak opanować prawidłową technikę?

Opanowanie prawidłowej techniki w stylu klasycznym wymaga skupienia na kilku kluczowych elementach:

1. Ruchy nóg: Muszą być równomierne i symetryczne, zapewniając stabilność oraz efektywny napęd. Wyobraź sobie, że Twoje nogi działają jak sprężyny – ich harmonijne kopnięcia są podstawą płynnego pływania żabką.
2. Praca rąk: Powinna być zsynchronizowana z ruchem nóg i oddechem. Ręce wykonują płynne, półkoliste ruchy, które pomagają przesuwać ciało do przodu.
3. Synchronizacja oddechu: Wdech robimy podczas wynurzenia głowy, a wydech pod wodą. Taka koordynacja pozwala zachować rytm i zmniejsza zmęczenie.

Regularne ćwiczenia i świadoma korekta błędów to fundament nauki. Warto skorzystać z pomocy trenera, który wskaże, co wymaga poprawy, i zmotywuje Cię do dalszego rozwoju. Pomyśl, jak wiele możesz osiągnąć, doskonaląc swoją technikę pływania stylem klasycznym! Każdy krok w tym procesie przybliża Cię do mistrzowskiego opanowania tego stylu. Nie poddawaj się – efekty są warte wysiłku.

Warianty stylu klasycznego

Styl klasyczny, znany również jako żabka, oferuje szeroką gamę interesujących wariantów, które można dostosować do indywidualnych potrzeb i celów. Każdy z nich wyróżnia się swoimi unikalnymi cechami, wpływającymi zarówno na efektywność pływania, jak i na zdrowie. Przyjrzyjmy się bliżej trzem popularnym odmianom: żabce na plecach, żabce podwodnej oraz żabce odkrytej.

Żabka na plecach: korekcja wad postawy

Żabka na plecach to ciekawy wariant stylu klasycznego, szczególnie polecany osobom pragnącym poprawić postawę ciała i wzmocnić mięśnie pleców. W tej technice pływak leży na plecach, wykonując ruchy nóg i rąk przypominające tradycyjną żabkę, ale w odwróconej pozycji. Dzięki temu intensywnie pracują mięśnie grzbietu, co wspiera utrzymanie prawidłowej postawy, zwłaszcza u osób z problemami kręgosłupa.

• Korzyści: Wzmacnia mięśnie grzbietu, poprawia postawę ciała.
• Dla kogo: Osoby z problemami kręgosłupa lub prowadzące siedzący tryb życia.
• Efekty: Lepsza sylwetka, zmniejszenie napięć w plecach.

Regularne włączanie tego wariantu do treningów może przynieść wiele korzyści zdrowotnych, szczególnie dla tych, którzy spędzają długie godziny w pozycji siedzącej. Wyobraź sobie, jak pozytywnie mogłoby to wpłynąć na twoją sylwetkę i ogólną kondycję. Brzmi zachęcająco, prawda?

Żabka podwodna: historia i zakazy

Żabka podwodna to niezwykle interesujący wariant stylu klasycznego, który niegdyś cieszył się dużą popularnością w zawodach pływackich. W tej technice pływak porusza się całkowicie pod wodą, co umożliwia szybsze i bardziej dynamiczne pływanie. Jednak w 1956 roku FINA wprowadziła zakaz stosowania tego stylu w zawodach, uznając go za potencjalnie niebezpieczny i niesprawiedliwy w rywalizacji.

Cecha	Opis
Prędkość	Szybsze i bardziej dynamiczne pływanie.
Historia	Popularny w zawodach do 1956 roku.
Zakaz	Wprowadzony przez FINA ze względu na bezpieczeństwo.

Historia żabki podwodnej doskonale ilustruje, jak zmieniające się przepisy mogą wpływać na rozwój technik sportowych. Mimo zakazu, niektórzy pływacy nadal wykorzystują ten styl w treningach, aby budować siłę i wytrzymałość. Czy myślisz, że żabka podwodna mogłaby znaleźć nowe zastosowanie w nowoczesnych metodach treningowych?

Żabka odkryta: głowa nad wodą i jej wpływ na kręgosłup

Żabka odkryta, w której pływak trzyma głowę nad wodą, to jeden z najczęściej wybieranych wariantów stylu klasycznego. Jej popularność wynika z łatwości oddychania oraz lepszej widoczności podczas pływania. Niestety, ten styl może negatywnie wpływać na kręgosłup, ponieważ wymaga nienaturalnego wygięcia szyi. To z kolei może prowadzić do napięć i bólu w okolicach karku oraz pleców.

• Zalety: Łatwość oddychania, lepsza widoczność.
• Wady: Nienaturalne wygięcie szyi, ryzyko bólu karku i pleców.
• Dla kogo: Osoby pływające rekreacyjnie.
• Rekomendacje: Ćwiczenia wzmacniające mięśnie szyi i pleców.

Mimo tych potencjalnych problemów żabka odkryta wciąż cieszy się dużym zainteresowaniem, zwłaszcza wśród osób pływających rekreacyjnie. Kluczowe jest jednak świadome podejście do techniki i minimalizowanie ryzyka poprzez ćwiczenia wzmacniające mięśnie szyi i pleców. Jak sądzisz, jakie modyfikacje w technice mogłyby pomóc zmniejszyć negatywny wpływ tego stylu na kręgosłup?

Styl klasyczny a inne style pływackie

Styl klasyczny, powszechnie znany jako żabka, to jeden z najstarszych i najbardziej charakterystycznych sposobów pływania. Jednak świat pływackich technik jest znacznie bardziej różnorodny! Każdy styl – od motylkowego, przez kraul, aż po grzbietowy – wyróżnia się unikalną techniką, efektywnością i zastosowaniem. Jak żabka wypada na tle tych innych, równie fascynujących stylów?

Porównanie ze stylem motylkowym

Motylkowy, zwany także delfinem, to styl pełen dynamiki i wyzwań. Choć, podobnie jak żabka, wymaga doskonałej koordynacji ruchów, różni się całkowicie charakterem pracy ciała. W delfinie pływak wykonuje płynne, falujące ruchy całym ciałem, przypominające ruchy delfina w wodzie. Natomiast w żabce ruchy są bardziej skokowe, naśladujące podskoki żaby.

• W motylkowym rotacja ciała odbywa się wokół osi poprzecznej, co pozwala na szybsze i bardziej płynne przemieszczanie się.
• Styl motylkowy jest widowiskowy, ale bardzo wyczerpujący, dlatego często wybierany jest na zawody.
• Żabka charakteryzuje się bardziej skokowymi ruchami, które wymagają precyzyjnej synchronizacji.

Motylek, choć efektowny, wymaga dużej siły i wytrzymałości. Czy zastanawiałeś się, jak te różnice w technice wpływają na popularność i efektywność obu stylów?

Różnice między stylem klasycznym a kraulem

Kraul, znany również jako freestyle, to najszybszy z pływackich stylów, który wyewoluował z techniki żabki. W przeciwieństwie do stylu klasycznego, gdzie ruchy są symetryczne i zsynchronizowane, kraul opiera się na naprzemiennym ruchu rąk i nóg. To właśnie ta dynamika pozwala osiągnąć imponującą prędkość.

Styl	Charakterystyka	Zastosowanie
Styl klasyczny (żabka)	Symetryczne, zsynchronizowane ruchy	Precyzja i minimalizacja oporu wody
Kraul	Naprzemienne ruchy rąk i nóg	Szybkość i wytrzymałość

Żabka kładzie nacisk na precyzyjną synchronizację ruchów, podczas gdy kraul oferuje większą swobodę i elastyczność. Czy przejście z żabki na kraul jest tak proste, jak mogłoby się wydawać? Jakie trudności mogą napotkać osoby uczące się tej dynamicznej techniki?

Styl grzbietowy a styl klasyczny

Styl grzbietowy, jak sama nazwa wskazuje, pływa się na plecach – co stanowi kluczową różnicę w porównaniu do żabki. W grzbietowym pływak wykonuje rotacyjne ruchy rąk i nóg wzdłuż pionowej osi ciała. Tymczasem w stylu klasycznym rotacja odbywa się wokół osi poziomej.

• Styl grzbietowy pozwala na łatwiejsze oddychanie, ponieważ twarz pływaka pozostaje nad wodą.
• Żabka wymaga większej precyzji w synchronizacji ruchów, aby zminimalizować opór wody.
• Grzbietowy uchodzi za bardziej relaksujący, ale wymaga zdolności utrzymania prostego toru pływania.

Choć styl grzbietowy wydaje się bardziej komfortowy, wymaga równie precyzyjnej koordynacji. Czy różnice w pozycji ciała mogą znacząco wpłynąć na komfort i technikę pływania w tych dwóch stylach? To pytanie pozostaje otwarte.

Zastosowanie stylu klasycznego

Styl klasyczny, powszechnie znany jako żabka, to prawdziwy fenomen w świecie pływania. Sprawdza się zarówno w rekreacji, jak i w rywalizacji sportowej. Dzięki harmonijnemu połączeniu ruchów nóg i rąk, ten styl jest odpowiedni dla każdego – niezależnie od poziomu umiejętności czy celów treningowych. Brzmi zachęcająco, prawda?

Pływanie rekreacyjne stylem klasycznym

Marzysz o relaksie połączonym z delikatną aktywnością fizyczną? Żabka to idealny wybór! W porównaniu z innymi stylami pływackimi wymaga mniej wysiłku, co czyni ją doskonałą opcją dla osób w każdym wieku – od najmłodszych po seniorów. Jej spokojne, rytmiczne ruchy pozwalają cieszyć się wodą, nie obciążając nadmiernie mięśni ani stawów. Czy to nie brzmi jak idealny sposób na odpoczynek?

Jednak żabka to nie tylko relaks, ale także korzyści zdrowotne. Angażuje różnorodne grupy mięśniowe, poprawiając ogólną kondycję fizyczną. Regularne pływanie tym stylem może pomóc w redukcji stresu i poprawie samopoczucia. Wyobraź sobie, jak wspaniale byłoby zanurzyć się w wodzie i płynąć w harmonii z jej naturalnym rytmem. Czyż to nie brzmi jak spełnienie marzeń?

Pływanie sportowe stylem klasycznym

Sportowa żabka to zupełnie inny poziom – to jedna z najstarszych i najbardziej wymagających technik w zawodach pływackich. Wymaga precyzji, doskonałej koordynacji i, co tu kryć, ogromnej cierpliwości. To wyzwanie, które fascynuje zarówno zawodników, jak i widzów, dodając emocji każdej rywalizacji. Kto nie chciałby zobaczyć tej harmonii ruchów na własne oczy?

Kluczem do sukcesu w sportowej żabce jest perfekcyjna technika. Zawodnicy muszą minimalizować opór wody i maksymalizować prędkość, co wymaga synchronizacji ruchów rąk i nóg oraz precyzyjnego oddychania. Pomyśl tylko – ile godzin treningów i ile determinacji potrzeba, by osiągnąć mistrzostwo w tej dyscyplinie? To prawdziwa sztuka, nie sądzisz?